کشورهای غربی جان تازه ای در نیروگاه های هسته ای قدیمی می دمند

آلمان که قرار بود تمام رآکتورهای خود را تا پایان سال تعطیل کند، اکنون در حال بحث است که آیا سه رآکتور آخر را تا سال آینده باز نگه دارد تا به صرفه جویی در مصرف گاز در زمستان کمک کند زیرا مسکو به شدت محموله های سوخت را کاهش داده است. برخی از سیاستمداران خواستار باز ماندن راکتورها برای مدت طولانی تری هستند.

نخست وزیر ژاپن این هفته خواستار بازگشایی بیشتر راکتورهای هسته ای این کشور به دلیل قیمت بالای گاز طبیعی شد، پس از آن که این کشور اکثر آنها را پس از ذوب سال 2011 در نیروگاه فوکوشیما دایچی بیکار کرد.

این حرکت ها منعکس کننده یک اجماع فزاینده است که اقتصاد جهانی به هر مگاوات انرژی هسته ای موجود برای تقویت منابع انرژی و کمک به دستیابی به اهداف آب و هوایی سازمان ملل نیاز دارد، که خواستار کاهش انتشار خالص گازهای گلخانه ای جهانی تا اواسط قرن به صفر است.

قیمت گاز طبیعی با کاهش صادرات این سوخت توسط روسیه افزایش یافته است و احساسات ضد هسته ای در کشورهایی مانند آلمان و ژاپن که گاز زیادی وارد می کنند، کاهش یافته است. نگهداری و جایگزینی تجهیزات برای یک راکتور موجود نیز بسیار ارزان تر و ساده تر از ساخت یک راکتور جدید است. کشورهای غربی در دهه گذشته ده ها میلیارد دلار برای تعداد انگشت شماری از راکتورهای جدید هزینه کرده اند که سال ها عقب تر از برنامه و میلیاردها دلار بیش از بودجه هستند.

فرانسه پیشنهاد می کند تا 14 رآکتور بزرگ جدید در دهه های آینده بسازد. بریتانیا، جمهوری چک، لهستان و سایر کشورها نیز در حال برنامه ریزی برای ساخت رآکتورهای جدید هستند. شرکت های آب و برق در ایالات متحده و اروپا در حال بررسی ساخت راکتورهای مدولار کوچکی هستند که حامیان می گویند ساخت آنها راحت تر از رآکتورهای بزرگتر خواهد بود. اما تحلیلگران می‌گویند که این پروژه‌ها احتمالاً حداقل یک دهه تا تحویل نیرو به مشتریان فاصله دارند.

آژانس بین‌المللی انرژی می‌گوید هزینه باز نگه‌داشتن راکتورها با جایگزینی آن‌ها با سایر منابع برق کم کربن مانند توربین‌های بادی و پنل‌های خورشیدی که از غیرقابل پیش‌بینی بودن عناصر رنج می‌برند، بسیار مطلوب است. انرژی هسته ای تقریبا صفر دی اکسید کربن تولید می کند، گاز اصلی که به گفته دانشمندان باعث گرم شدن زمین می شود.

آژانس بین‌المللی انرژی در گزارشی که تابستان امسال منتشر شد، گفت: «افزایش طول عمر نیروگاه‌های هسته‌ای بخشی ضروری از یک مسیر مقرون‌به‌صرفه به صفر خالص تا سال 2050 است». با این حال تصمیم‌گیری‌ها در مورد مدت زمان بهره‌برداری از این نیروگاه‌ها، این بنیاد را تهدید می‌کند.»

به هر حال برخی از رآکتورها در حال بسته شدن هستند. علیرغم پیشنهاد برخی قانونگذاران بریتانیا مبنی بر باز نگه داشتن آن برای تقویت منابع انرژی در طول زمستان، کارخانه Hinkley Point B بریتانیا در اول اوت برای همیشه تعطیل شد. وزرای بریتانیا گفتند که از مالک نیروگاه، EDF Energy، یکی از شرکت های تابعه غول برق تحت کنترل دولت فرانسه EDF نپرسیده اند. SA،

برای اجرای طولانی تر آن همه راکتورهای دیگر بریتانیا تا سال 2028 بسته می‌شوند، اگرچه EDF Energy گفته است که در حال بررسی است که آیا به دنبال تمدید 20 ساله عملیاتی برای رآکتور دیگری است که مالک آن است یا خیر.

مقامات محلی در کانادا در حال پیشروی با تعطیلی کارخانه Pickering در انتاریو از سال 2024 هستند. نیروگاه هسته ای Palisades در میشیگان در ماه مه تعطیل شد. کارخانه Diablo Canyon که حدود 8 درصد از برق کالیفرنیا را تولید می کند، قرار است در سال 2024 تعطیل شود، اما فرماندار Gavin Newsom پیشنهاد کرده است که تا سال 2029 و احتمالاً بیشتر باز بماند.

برای افزایش عمر راکتورها موانع فنی و مالی وجود دارد. در بریتانیا، EDF Energy ظاهر ترک‌ها در بلوک‌های گرافیتی را در هسته‌های راکتور نظارت کرده است. این مشکل به طراحی رآکتور اصلی بریتانیا مربوط می شود که در هیچ کجای دنیا استفاده نمی شود. EDF Energy می گوید ترک ها قابل تعمیر نیستند.

در ایالات متحده، 13 رآکتور هسته ای ایالات متحده از سال 2013 تعطیل شده اند، عمدتاً به این دلیل که هزینه پایین سوخت های جایگزین مانند گاز طبیعی انرژی هسته ای را بی سود می کند.

دولت های ایالتی در سال های اخیر یارانه هایی را برای توقف تعطیلی ها ارائه کرده اند. قانون آب و هوای ایالات متحده که در این ماه به تصویب رسید، اعتبار مالیاتی را برای کمک به باز ماندن راکتورهای هسته ای با هزینه تخمینی 30 میلیارد دلار در دهه آینده ارائه می دهد.

فعال نگه داشتن راکتورها فراتر از دوره تحت پوشش مجوز بهره برداری اولیه آنها – معمولاً 40 سال – مستلزم سرمایه گذاری عمده برای اطمینان از ایمنی است. اجزای بزرگ نیاز به تعویض دارند و برخی از تنظیم کننده ها به اقدامات ایمنی جدید برای پاسخ به ذوب شدن راکتورهای فوکوشیما نیاز دارند. فرانسه که بزرگترین ناوگان هسته‌ای اروپا را دارد، 50 میلیارد یورو یا حدود 50 میلیارد دلار هزینه می‌کند تا اطمینان حاصل کند که همه 56 رآکتور هسته‌ای خود می‌توانند پس از 40 سال به فعالیت خود ادامه دهند.

مقامات می گویند که صاحبان نیروگاه های هسته ای باید خطر فزاینده ای را که تغییرات آب و هوایی برای عملیات آنها ایجاد می کند، در نظر بگیرند. تقریباً تمام نیروگاه های هسته ای در کنار دریا یا رودخانه ها قرار دارند تا مقادیر زیادی آب برای تولید برق و خنک کردن هسته راکتور تامین کنند. این امر آنها را به طور بالقوه در برابر اثرات افزایش سطح دریاها، افزایش خشکسالی و شدت طوفان بیشتر آسیب پذیر می کند.

تابستان امسال، فرانسه تولید را در چندین راکتور کاهش داد، زیرا آب رودخانه ای که برای تولید برق استفاده می کنند بسیار کم و خیلی گرم بود.

در نزدیکی منتهی الیه جنوبی فلوریدا، نیروگاه هسته ای ترکیه پوینت در خشکی قرار دارد که دانشمندان می گویند با بالا آمدن آب دریاها و طوفان های قوی تر با گرم شدن زمین در خطر است. همچنین اولین رآکتوری در جهان است که صنعت هسته‌ای پیشنهاد کرده است تا 80 سال به کار خود ادامه دهد و آن را در لبه اصلی بحث قرار می‌دهد.

کمیسیون تنظیم مقررات هسته ای ایالات متحده در سال 2019 تمدید 20 ساله مجوز بهره برداری برای دو راکتور این نیروگاه را تصویب کرد که دومین تمدید 20 ساله پس از انقضای مجوز اصلی 40 ساله این نیروگاه بود. NRC این کار را با استفاده از تجزیه و تحلیل زیست محیطی توسط مالک نیروگاه، NextEra Energy انجام داد شرکت

شرکت تابعه فلوریدا Power & Light، که عمدتاً بر اساس الگوی تمدید 20 ساله قبلی کارخانه بود.

در اوایل سال جاری، NRC پس از به چالش کشیدن محیط بانان آن تصمیم را لغو کرد و حکم داد که این تجزیه و تحلیل برای مطابقت با قانون کافی نیست. گروه‌های زیست‌محیطی می‌گویند سیستم خنک‌کننده این گیاه – شبکه بزرگی از کانال‌ها در کنار نیروگاه – در معرض خطر طوفان‌های قوی‌تر است که زیستگاه‌های حساس خلیج Biscayne و Everglades نزدیک نیروگاه را تهدید می‌کند.

کارولین ریزر، وکیل شورای دفاع از منابع طبیعی، یکی از گروه های زیست محیطی که این تصمیم را به چالش کشید، گفت: “ما گیاهان قدیمی زیادی داریم که در معرض آب و هوای شدید قرار دارند.” “این نوعی ترکیب خطرناک است که نادیده گرفته شود.”

فلوریدا پاور اند لایت می گوید که این نیروگاه 20 فوت بالاتر از سطح دریا قرار دارد و مجموعه ای از اقدامات برای محافظت از آن در برابر سیل دارد، از جمله یک ساختمان بتنی فولادی به ضخامت سه فوت که راکتور آب بندی شده را در خود جای داده است. پس از حادثه فوکوشیما، این شرکت مطالعه‌ای را به قانون‌گذاران ارائه کرد که در آن به این نتیجه رسیدند که این نیروگاه می‌تواند در برابر سیل شدید، از جمله طوفان بزرگ‌تر از طوفان تولید شده توسط طوفان اندرو، یکی از قوی‌ترین طوفان‌های ثبت شده در ایالات متحده، مقاومت کند.

بیل اورلوو، سخنگوی شرکت گفت: «اگر اطلاعات جدیدی در مورد تغییر شرایط محیطی در دسترس باشد، FPL و NRC اطلاعات جدید را ارزیابی خواهند کرد تا مشخص کنند که آیا تغییرات مرتبط با ایمنی در نیروگاه‌های هسته‌ای آن مورد نیاز است یا خیر».

بنویسید متیو دالتون در [email protected]