روز سه شنبه، من در مورد تلاش جمهوری خواهان برای محدود کردن دامنه و دامنه ابتکارات و همه پرسی ها به عنوان نمونه دیگری از جنگ این حزب علیه حکومت اکثریت نوشتم. یکی از مواردی که می‌خواستم درج کنم، اما نمی‌توانستم آن را کاملاً در ساختار ستون ادغام کنم، نکته‌ای در مورد استفاده اخیر از اخراج قانونی برای مجازات قانونگذاران دموکراتی بود که با اکثریت جمهوری‌خواه مخالف هستند یا به چالش می‌کشند.
واضح است که ما این را در تنسی دیدیم، جایی که جمهوری خواهان دو عضو دموکرات – نمایندگان جاستین جونز از نشویل و جاستین جی. پیرسون از ممفیس – را به دلیل حمایت بلند از تظاهرات جوانان برای کنترل اسلحه از طبقه ایالتی با استفاده از بوق گاو، اخراج کردند.
نمونه دیگری را در این هفته در مونتانا دیدیم، پس از آن که زوئی زفیر، نماینده ایالتی، یک زن تراجنسیتی، علیه لایحه ای صحبت کرد که مراقبت های تایید کننده جنسیت را برای خردسالان ممنوع می کند. اظهار نظر او (“اگر به این لایحه و این اصلاحات رای مثبت دهید، امیدوارم دفعه بعد که استناد شود، وقتی سر خود را به نماز خم می کنید، خون روی دستان خود را می بینید.”) “بی احترامی و “نامناسب است.” جمهوریخواهان مونتانا، زفیر را از حضور – یا سخنرانی در طول – در جلسه مجلس برای بقیه دوره قانونگذاری که هفته آینده به پایان می رسد، منع کرده اند.
در نبراسکا، یک قانونگذار دموکرات توسط یک هیئت اخلاقی به دلیل تضاد منافع در مورد طرح لایحه دیگری برای ممنوعیت مراقبت های بهداشتی تأیید کننده جنسیت برای خردسالان مورد بررسی قرار می گیرد. درگیری؟ او یک فرزند ترنسجندر دارد.
و اگر به سال گذشته نگاه کنیم، به یاد خواهیم آورد که جمهوری خواهان مجلس نمایندگان سابق لیز چنی و آدام کینزینگر را به دلیل نقش آنها در تحقیق در مورد حمله 6 ژانویه به ساختمان کنگره محکوم کردند.
از این چه باید کرد؟
اخراج یا محکوم کردن اعضا لزوماً حمله ای به حاکمیت اکثریت یا دولت مردمی نیست، و با این حال، به نوعی از یک جنایتکار حزبی غیرقابل نفوذ یا حتی یک قانون سختگیرانه شناسه رای دهندگان، احساس شرارت بیشتری دارد. فکر می‌کنم به این دلیل است که این حرکت‌ها علیه اعضای مخالف حمله به خود نمایندگی است.
هیچ کس جمهوری خواهان تنسی را مجبور به اخراج جونز و پیرسون نکرد. می توانستند آنها را نادیده بگیرند. اما آنقدر از نمایش مخالفت برانگیخته شدند که حدود 130 هزار نفر را از نمایندگی خود در مجلس محروم کردند. ساکت کردن و عملاً ممنوعیت نماینده زفیر به این معنی است که حدود 10000 نفر در ناحیه 100 مونتانا صدایی در مجلس ندارند.
اساس دموکراسی مدرن آمریکایی این است که همه آمریکایی ها سزاوار نوعی نمایندگی در اتاق هایی هستند که قانون و سیاست در آن وضع می شود. برخی از جمهوری خواهان که به کنترل آن اتاق ها در ایالت هایی که بر صحنه سیاسی تسلط دارند راضی نیستند، در اصل می گویند که نمایندگی یک امتیاز برای جوامعی است که قانونگذاران منتخب آن ها حساسیت های آنها را توهین نمی کنند.
قانون اساسی برای هر ایالت «شکل حکومت جمهوری» را تضمین می کند. من قبلاً در مورد اینکه چگونه این “شکل جمهوری” عمدتاً تعریف نشده است، نوشته ام. نه تنظیم کننده ها و نه دادگاه ها واقعاً نگفته اند که داشتن یک دولت به چه معناست. اما من فکر می‌کنم حداقل می‌توانیم بگوییم که وقتی قانونگذاران به دلیل مخالفت و مخالفت، نمایندگی را از جوامع سلب می‌کنند، وجود ندارد.
چیزی که نوشتم
همانطور که اشاره کردم، ستون سه شنبه من در مورد حمله جمهوری خواهان به همه پرسی ها و ابتکارات بود و اینکه چگونه حزب خود را متعهد به دور زدن اراده اکثریت در هر کجا که لازم بداند بود.
با این حال، هنوز جا برای نوآوری وجود دارد، و در سال گذشته جمهوریخواهان جبهه‌های جدیدی را در جنگ برای حکومت اقلیت باز کرده‌اند. یکی از عناصر این کمپین ها، نبرد تهاجمی برای محدود کردن دامنه روند همه پرسی، به طور خاص خودنمایی می کند. جمهوری خواهان امیدوارند تا حد امکان آستانه پیروزی در یک طرح رای گیری را از اکثریت به اکثریت فوق العاده بالا ببرند یا – در جایی که چنین آستانه ای از قبل وجود دارد – موانع دیگری را برای تصویب اضافه کنند.
ستون جمعه من در مورد درام کمیته قضایی سنا بود، جایی که رئیس آن، دیک دوربین، از قاضی ارشد جان رابرتز خواست تا در جلسه استماع درباره اخلاق دیوان عالی شهادت دهد. من نوشتم که پاسخ رابرتز چیزی مهم را در مورد رابطه بین دادگاه و نظم سیاسی آمریکا نشان می دهد.
از نظر رابرتز، «تفکیک قوا» به این معنی است که دادگاه خارج از سیستم کنترل و تعادل است که بر سایر شاخه‌های حکومت حاکم است. “استقلال قضایی” نیز به این معنی است که نه او و نه هیچ یک از اعضای دیگر دادگاه هیچ تعهدی برای صحبت با کنگره در مورد رفتار خود ندارند. به گفته رابرتز، دادگاه چک می کند، اما قابل بررسی نیست.
و در آخرین قسمت از پادکست من با جان گانز، ما در مورد کمدی سیاسی 1995 “Canadian Bacon” بحث کردیم.
در حال حاضر خواندن
وسلی لوری در مورد “عینیت” روزنامه نگاری برای بررسی روزنامه نگاری کلمبیا.
گابریل وینانت در JD Vance برای مجله n+1.
امی دیویدسون سورکین در مورد قاضی ساموئل آلیتو برای نیویورکر.
مکس هولران در پارکینگ برای نیو ریپابلیک.
این عکسی از تئاتر قدیمی Lyric در Waycross، Ga است. یکی از موارد مورد علاقه من برای عکاسی است و همیشه سعی می کنم هر زمان که در آن منطقه هستم عکس بگیرم. این یکی از تعطیلات کریسمس گذشته در فیلم Kodak Gold در قالب متوسط گرفته شد.
اکنون می خورید: سالاد سیب زمینی وگان با تاهینی
من از سس مایونز بدم نمی آید… اما به خصوص آن را دوست ندارم، و اگر فرصتی به من داده شود، به دنبال جایگزینی خواهم بود. جایگزین مورد علاقه من برای سس مایونز – برای استفاده در هر تعداد از کاربردها – سس تاهینی است که مانند سس مایونز یک امولسیون است. و چون امولسیون است، از نظر بافت، هر جا که از مایونز استفاده کنید، بسیار خوب عمل می کند. من طعم غلیظ و آجیلی تاهینی را نیز دوست دارم – به نظرم با بیشتر چیزها خوب است.
این دستور غذا، که برای آب و هوای گرم‌تر عالی است، از ملیسا کلارک از طریق آشپزی نیویورک تایمز تهیه شده است.
عناصر
-
1/4 پوند سیب زمینی زرد، مانند یوکان گلد، به تکه های 1 اینچی بریده شده
-
2 دسته پیازچه، خرد شده
-
نمک و فلفل سیاه تازه آسیاب شده
-
⅓ فنجان روغن زیتون فوق بکر، به علاوه بیشتر برای چکاندن
-
2 قاشق غذاخوری آب لیموی تازه فشرده، به علاوه بیشتر در صورت نیاز
-
1 تا 2 حبه سیر، ریز رنده شده
-
1 قاشق چایخوری زیره آسیاب شده
-
¼ فنجان تاهین
-
آب یخ به میزان لازم
-
½ فنجان گیاهان نرم مانند گشنیز، جعفری، نعناع، شوید یا ترکیبی از آنها
جهت ها
سیب زمینی ها را در یک قابلمه بزرگ با آب نمک به اندازه 1 اینچ قرار دهید. روی حرارت زیاد بگذارید بجوشد و بپزید تا سیب‌زمینی‌ها فقط نرم شوند، 10 تا 15 دقیقه بسته به نوع سیب‌زمینی. خیلی خوب آبکش کنید
جوجه گوشتی را گرم کنید. 1 دسته پیازچه را روی یک تابه بچینید. دسته دیگر را نازک برش دهید و برش ها را برای سرو نگه دارید.
پیازهای کامل را در تابه نمک و فلفل بزنید و خیلی کم روغن زیتون بپاشید. به مدت 3 تا 7 دقیقه آب پز کنید تا ذغالی شود، گهگاهی هم بزنید. به تخته برش منتقل کنید تا خنک شود. پیازچه ها را درشت خرد کرده و کنار بگذارید.
در یک کاسه بزرگ، آب لیمو، سیر، زیره و کمی نمک را با هم مخلوط کنید. بگذارید 1 دقیقه بماند تا سیر نرم شود و نمک حل شود. تاهینی را با همزن بزنید، سپس به تدریج آب یخ را هر بار 1 قاشق غذاخوری (در مجموع حدود 3 تا 6 قاشق غذاخوری) اضافه کنید تا سس غلیظ شود و به اندازه‌ای یکدست شود که نم نریزد. سس می تواند 30 ثانیه تا 1 دقیقه غلیظ شود، بنابراین به هم زدن ادامه دهید. اگر خیلی غلیظ شد با کمی آب رقیقش کنید. بچشید و در صورت نیاز آب لیموترش و نمک بیشتری اضافه کنید.
سیب زمینی داغ و پیازچه زغالی شده را با سس تاهین به کاسه ای بریزید. ⅓ فنجان روغن زیتون باقیمانده را بریزید و بریزید تا سیب زمینی ها به خوبی پوشش داده شوند. بچشید و در صورت نیاز نمک و آبلیمو بیشتری اضافه کنید.
اجازه دهید حداقل یک ساعت قبل از سرو در دمای اتاق خنک شود یا تا 24 ساعت در یخچال قرار دهید. سیب زمینی ها هنگام نشستن، سس را جذب می کنند. درست قبل از سرو، میل کنید و در صورت نیاز نمک یا آبلیمو بیشتری اضافه کنید و با خلال‌های پیازچه خام و سبزی‌ها مخلوط کنید.
از اینکه مشترک هستید متشکرم
نسخه های گذشته خبرنامه را اینجا بخوانید.
اگر از مطالبی که می خوانید لذت می برید، لطفاً آن را به دیگران توصیه کنید. آنها می توانند در اینجا ثبت نام کنند. همه خبرنامه های مختص مشترکین ما را اینجا مرور کنید.
